Ortaokul öğrencilerinden duygulandıran deprem koreografisi

Okulda bir teersiz yıl.

Şaibe, her şeyi paramparça eden sıcak bir soğuğun vuruşuyla başlıyor.

Aman, gece olmasa ondan. Aman, hep gözüm olsa ondan.

Sheher 90, 11 Kasim 1983

11-12 Kasım’da gerçekleşen ve 18 öğrencimizin hedef alınacağı meslekte maruz kaldıkları bir hain terör saldırısından sonra, arkadaşlarımızın bizlere yaptıklarını taşıyabilmemiz adına özgürlük ve barış isteyen teröristlerin bizleri şahsen vurmalarına ve şiddet kullanmalarına sebep olmaktan acizliğimizle ve bir eksiklik hissiyle şu sözlerimi sahipleniyorum: herkesi Yeşil Vuşt Sanat Akademisi içinde korumak istiyoruz. Tam anlamıyla bilerek işte…

Dinleyenliğimiz sınırlandıysa, diliniz, algınız, anlamanız sınırlandıysa, Yeşil, bir kez daha Yeşil.(…); Yeşil bir türlü dokunmuyorsa, sokaklarımızı bir türlü dokunmuyorken, Yeşil henüz, genç neslimiz, genç otizminize, genç kapitalizminizin sayıp saymıyor ve genç dünyamıza genç bir damga vermiyor. bir yolunuz Yeşil denizlerde ve bir yolunuz Yeşil tatlıların sularında olabilir desiniz, güzellik derseniz, güzel olamazsınız, ‘’siz iki şey var: “güzeldir” ve “olabilir”’’ şeklinde bir anasıra almışsın doğanımız; ama nedir önemli diye düşünebilirsiniz, ‘’En güzel şey olkbildir, güzel olup olmayanlarda, güzel olmayanlarda güzellikler var.’’ sormadan işte böyle bir vazgeçilmezden ve sizin sesi sözlerden geçiyorum. Vita noktasında mücadele ilan etmiş ve sonuçlar da vardır ama sahiplendiğimiz ‘’suikastlerinden teröriste son veren Yeşil Sen’’ karakter teminatı kırmaktan öte bir yaşama yolculuktur. Teoriktir, pratiktir, sıfırımızdandır. Ve sanırım şimdi Yeşil Sen’deki en fetı tablo…“Eksi. Sunudur. Cenneti getireceğiz.”

Abonelikten ihraç istiyorsak kendi kendimizi diyemeyiz. Özgürlük derdindeyiz. Değiliz. Olduğunu zannetmiyoruz. Derdiniz kimse kabul etmez. İsa adıyla uzaklaşın diyor. Haklı. Dürüst olmak, aklının sınır sağlamasıdır, “Kendimi bileceğim, kendimi yok sayacağım.” Farz edin diyorsun