Yarım asırlık işletme mirası bugünde ayakta

Balıkesir’in Bandırma İlçesi’nde 1968 yılında kurulan kolonya işletmesi ile mirasını gelenekten geleceğe taşıyan Mehmet Vural geçmişin izlerini yaşatmaya devam ediyor.

Mehmet Vural, Bandırma’nın üretim geleneklerine bağlı en köklü markalarından biri olarak görülen kolonya hikayesini İHA Muhabirine anlattı. Tam 55 yıldır aynı yerde, aynı nostaljik dükkanda üretim ve satışa devam eden kolonyalarının, kendi kayınpederi İsmail Özkuş tarafından kurulduğunu ve günümüzde bu mirası yaşatıyor olmaktan gurur duyduğunu belirten Mehmet Vural, “Sağlığım yettikçe bu mirasa sahip çıkmaya devam edeceğim,” dedi.

Mehmet Vural, "1989 yılından bugüne 34 yıldır kolonya imalatıyla uğraşıyorum, asıl mesleğim Deniz Kuvvetleri Komutanlığı’nda astsubaydım. 1980 yılında eşim Hatice Özkuş ile evlendikten sonra kayınpederim kolonya işleriyle iştigal ediyordu. Kendisi ile yaşam süreci boyunca beraberliğimizde bu işi nasıl başladığını anlattı. 1958 yılında bu dükkanı kiralamış ve tuhafiye üzerine ne giyim üzerine iş yapıyormuş 10 yıllık süren bu işin akabinde bazı malların zamanla modası geçtiği için iş değişikliğine gitmiş. Daryu isminde bir tanıdığı kendisine kolonya satışı için kolonya imalatı için öneride bulunmuş. Tabi meslek çok farklı ama bu arada kendisi tuhafiyeci olduğu için gelen insanlara da hazır kolonya satıyormuş. Hazır ambalaj alıyormuş. Dolayısıyla bu işi nasıl yapacağını sorunca demiş ki ben sana öğretirim kendisi esans pazarlıyor ve bu dükkanın üzerinde çamaşır makinesi merdaneli makine ile deneme yapmışlar. Kolonya imalatı üzerine ve başarılı olunca da tesis kurup bu işi profesyonel olarak yapmaya başlamışlar. Bu işi yaparken de kendi soy ismi olan Özkuş markasının patentini Bakanlıktan alıyor ve bu şekilde toptan da perakende işine başlıyor" dedi.

Vural,vefat sonrasında işin başına geçerek devam ettiğini aktardı. Vural, "Bu süre içerisinde kolonya yapılırken ben de birkaç kez kendisiyle beraber oldum. Servislere beraber çıktık müşteriler ile tanıştık. Ben astsubaylık yaptığım için kendisi de rahatsızdı. Emekliliğimi bekliyordu benim gelirde birlikte bana yardımcı olur düşüncesiyle. Tabi ben emekliliği beklemek zorundaydım. Kendisi de rahatsız en son beni ziyarete geldiğinde İzmir Foça da ben görev yapıyordum Astsubay olarak, bana yine sordu ne zaman emeklilik dedi ben dedim ki 4-5 yılım daha var dedim. 1 ay sonra kendisi vefat etti. Tabi vefat edince yapacak kimsesi yok. 2 tane kızı var. 2 damadı benimde mecburiyetim dolduğu için istifa etme hakkı vardı. Bana öneride bulundular bu işi yap diye çünkü çok güzel bir iş o zamanlar için toptan ve perakendede iyi bir iş etmiş kendisine piyasada. Çıktım dolaştım müşterilerini dedim ki ben bu işi yapacağım ne diyorsunuz onlar da benim bu işi düzgün kaliteli yapacağımı düşünerek yaparsın dediler. Bizim de seninle çalışmamızda bir şey engel yok. Dolayısıyla ben de 24 Nisan 1989’da Ordudan istifa ederek bu işin başına geldim ve 34 yıldır da bu işi götüyorum kayınpederimin sayesinde de ekmek yiyorum" şeklinde konuştu.