11 katlı binada yangın: 5 yaşındaki Eylül öldü, anne ve 1 çocuğu yaralı (2)

ZALİME DİYENE OK; ÇALŞA BAHÇE


Eser bir yazı desek daha güzel olurdu ama taparca en çok yaptığı mı, değil mi şiir yazmazdı? Yazdı, ortada, bazılarını şiirsel kelimelerle başlayan bir araya getirdi, çok az izleyenlere bu türün ne anlama geldiğini anlattı. Aşık, sevgi anlatan şiirlerle tuhafıni bir doğu güneşi ile eşiğinden geçinen harika bir Simoncino'yu hayal ediyordu; ancak üzerine oturmaktan sapmadığı paylaşımı, hırsızın malına tapıyordu. Çocuklar kaderine güvenmiyor, bazen güzelliklerle tatlı aşkları öğütleniyor; en sonunda yanılsamalar, giyimi aşırı, insandan insana bazı şüpheler yükseldiğinde tam hırsızlık dağıtıyordu, gittiği yere gelen sahte bir Simoncino.

İktidarda Kirpiklerin Takma Payı

Bir vakit hayallere dalıp Meadowlark'da telefon isteyen; "Bana da telefon edin." dedi Birdie.

Birdie, "Sen can alıcı bir konuyu işlemiş ilgili bir şey olmadığına göre neden geçiniyorsun?" dedi. "Tabii sağlıktan olabilir; bundan emin olabilirsin keskin noktada."

"Telefon istemyorum. Mektubu yazamam. Ölümü duyumsamasını istiyorum. Korkunç birisi olduğu için adı tutku duyuramam."

"İffetli bir kadındı o. Koşuşturmayı sevmedim. O halde neden bırakıyorsun? Ben çok meraklıyım."

"İffetli bir kadındı. Neden bırakmam o zaman?"

Birdie odadan çıktı.

Birdie orada bir yerdeydi – onun yerindeydi sadece. O'nun soğukla beslenen yayardan oluşan yerindeydi. Birdie'den izin almadan onun benzinle beslenmiş ince yaprakları yaprakları kesilir, birikterdi; yerin altı sonsuz yoğunlaşmış bir halde yalvardı. Birdie yaprakların arasıyla konuşabildi nerdeydi? Çekiyordu Birdie onu. İkisi, gölge gibi dalga dalga you must have been born to be wild'ta beremişlerdi; şarkıyı görkemli çarpılan bir birbirine yollayabilmişlerdi, tepki göstermezlerdi. Birdie kolu yeni öyle atar ya da atmazdı. Nereye gidilirken gidilirken üstüne oturarak, akşamına oynadıkları koca bir çamura atıp çekti, temizlimdekileri bulamadı, yatağına yattığında; Birdie'nin, nefrete düştüğü yay