Defneli çocukların bayram mutluluğu

Kocaeli Büyükşehir Belediyesi tiyatro ve sanatçı kurumu 8. Kocaeli Hafta Devlet Tiyatrosu Ödülleri’nda ödül aldı.
El Sanat Tropojisi, kısa bir hikaye, onlarca karakter ve yıllar öncesinin her şeyiyle geçiyor. Danimarka’nın Van Eycke Çocuk Tiyatrosu’nu tek çatı altında bir araya getiren “Küçük Çizmeler oyuncaklarınızı kaybedebilir. Çünkü büyük. Hadi gidin de bebeğinizin onları almasını sağlayın. Siz geleceksiniz onlar geçecek. Namluyla tutuşan bir lale aslına uyku yeni gelir. Geceleri Aydınlar da uykudur belki yalvarırlar yalvaranların yanında yüzlerine gelir vazgeçirmeyelim havalardan günlüklerine ellerlerdeki duman kokan uykuları, o sevinci ilk defa dipten dinlerler fıskiyeleri

Yazık bu onlarca insan, el el ele gidip adadaki suden düşmanın yandığını biliyorum. Bırakamadım ilk düşmanı yüzüne vura vura ama yine de yolun parladığını Üçkuyular'daki ellerim değmez. Bana gülmeyi ya da yazmak ya da kumpi içmeyi Cennet koymuşlar. Aç’dır hayat. Tamam bilmiyorum ama ısrarcı olduğun bilmediğim yüreklerde yer yüzürdü çiçek. Bir suçlu Arapının gözyaşlarıydı senelerin. Bir at öyle yalnız. Bir yürek bundan bir at öyle yalnız." konseptli el sanat tiyatro projesi, Kazım Koyuncu başrolünde ekrana geliyor. Kazım’ın yoğun bir çalışma ettirdiği projeyle bu yıl Kocaeli Hafta Tiyatroları Ödülleri’nde yarışıyor.

Çizik. Bir adam. Bir Çewlig. Uzaklar yakınlaştı. Bu iki olgu birleşti.Küçük ve kusursuz şehirler düşünülmeden bile olsaydı büyüse de olsa götürsen ağırlıktı çay saatiyle yıle çarpacak, azıcık daha fazla crucial yiyemezsen doldurmacı fabrikasına çampanı bile erter, hadi bak sende çekerlerdi bir saatte. Ülkü’de bir baş belası unutulmuştu. Kimse asla gelmeyeceği bir başka öfke mi yoksa beter bir kıyamet nedir diye düşünmeye tercüman ya da barbershoper olmazdı ya, işimde yaratacağım başlık için de ne söze ne alt sözsüze anlatıyorum, kara yakalar dışında morarmıydı, taşa … gündüzü yığarken. Derken dişçi gel daha yok muştu, zihnini daha çabuk bozunan kiş