Filistinli öğrencilerin en büyük destekçileri savaştaki aileleri

Konya’da eğitim gören Filistinli üniversite öğrencileri mezun olup mesleklerini aldıktan sonra ülkelerine dönüp Filistin’in geleceğine katkıda bulunma hayali kuruyor. Bu süreçte ise ailelerinin umutları onları motive ediyor.

Eğitimlerine devam etmek için Selçuk Üniversitesi’ne gelen Filistinli öğrenciler, ülkelerinden uzakta olmanın hasretini yaşarken, Filistin için mücadele etmeye devam ediyorlar. Öğrenciler, eğitimlerini tamamlayarak vatanlarına dönüp Filistin’in geleceğine katkıda bulunma hayali kurarken, bu süreçte onları savaş içindeki aileleri motive ediyor.

“Ailem savaşta olmasına rağmen bana destek çıkıyorlar”

Amacının doktor olup ülkesine dönerek halka hizmet etmek olduğunu söyleyen Filistinli Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencisi Fares Rajab, “Bizim ülkemizde bugüne kadar hep halkımız savaşta oldu. Oradaki sağlık personeli ve imkanlarımız her zaman yetersiz oluyor. Ben halkıma, vatanıma hizmet verecek iyi bir doktor olacağım. Vatanımıza, halkımıza biz hizmet etmezsek kim hizmet edecek. Bu bizim görevimiz olacak. Ben de bir şekilde ülkeme okulum bitince dönmeye çalışacağım. Türk halkı Filistin’i diğer vatanı gibi gördüğü için bize her zaman yardımcı olmaya çalışıyorlar. Bize her zaman soruyorlar eksiğimiz var mı diye, hatta bazı hocalarım gelip bana soruyorlar. Maddi ve manevi hocalarım bana çok destek oluyor. Ailem bana sürekli söyler ‘sen bizim tek umudumuzsun, sen iyi bir doktor olacaksın, okulun bittikten sonra buraya dönüp yardım edeceksin’ diye destek çıkıyor. Ailem savaşta olmasına rağmen bana destek çıkıyorlar, beni çalışmaya daha çok itiyorlar” dedi.

“Kesinlikle ülkeme gideceğim”

Türkiye’ye eğitimini tamamlamak için gelen Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi öğrencisi Omar Abu Asad ise, “Eğitimim bittikten sonra inşallah Gazze’ye döneceğim ve tarım sektörünü geliştirmek için çalışacağım. Benim ailem de şuanda Gazze’de. Onlarla haberleşmek zor oluyor. Babama ulaşmaya çalıştım ama olmadı. Ben Gazze’de çiftçilik yapıyordum, geri döndüğümde de üretimi nasıl geliştirebilirim diye çalışmalar yapmayı hedefliyorum. Kesinlikle ülkeme gideceğim” şeklinde konuştu.

“Er ya da geç ben en son Filistin’e döneceğim bu benim için bir hedef”

Filistinli Selçuk Üniversitesi Teknoloji Fakültesi öğrencisi Ahmad Ighneım ise, “1948 yılında benim dedem savaş nedeniyle Lübnan’a geçmiş. O zamanlarda Gazze’de şuanki yaşananların aynısı yapılmış. O zaman zorunlu göç edildik ve şuanda Lübnan’da kamplarda yaşıyoruz. Burada da Selçuk Üniversitesi Makine Mühendisliği okuyorum. Burada kesinlikle bir kariyer almam gerekiyor, daha sonra Lübnan’a dönüp daha faydalı olabileyim ülkeme. Er ya da geç ben en son Filistin’e döneceğim, bu benim için bir hedef. Şuanda durumlar çok zor. Bir alanda patlama olunca hemen iletişim sağlamaya çalışıyorum. Onlarla görüşüp kendimi rahatlatıyorum. Allah’ım bizim yardımcımız olsun. Buradaki tecrübeler bizim ülkemizde yok. Kendimi öyle bir geliştireceğim ki kesinlikle ülkeme faydam olacak. Her ne konuda olursa olsun Filistin’e geri döneceğim. Gittikten sonra da geri Türkiye ile iletişim kurarak bir farklılık oluşturabiliriz diye düşünüyorum. Hem Filistin için hem Müslüman ümmeti için bir hayalim var” diye konuştu.