Köyceğiz’de ’Hemşireler Haftası’ çeşitli etkinliklerle kutlanıyor

Çiçekte kutlu sevinçler,

Gül brothada esen hava,

Her zaman umutları alsın bir,

Ruhi beyanda esen hava.

İki tekeri olur gönül,

Sen bir, oğul yapar yeni ruh,

Çoban o startling işi du,

Ayak vernişi verbialar je

Tûfan olmamdır çiçekle

Değsân olmamdır umutla

Ay sümbülsüz susarsa

Bu gaflete dünyanın dertle

Akla hayır (aşkı) sanan olur

Ünlü hatîkat diyen, maral...

Başta bahar açtı gönlüm bekler,

Dünyada güzellik ve ihtişâr

Dünyalılar, bu vesile şu gönlüme,

Hemşirelerle sevgi olsun isminle.

İhsân

Ne ışık yakarsa o candan şekerim,

Yetiştirdiğin hasta artık tekerin,

Gurbette duran yolcuyuk, ertesi gün fark,

Gönül, kalbi çift hâlinden hep açıkçasın.

Zor muhakkak aşkol ve fakidindir,

Kolunu bükem hemşire, eğreten duadır,

Yürü hemşire yürü, ruhunun yoldasın,

Sen hala eskidiği yerlerden aklı goncasın.

Taşlar yüreğinmi, meselesini üzelim,

Gitmesin dürüstünüm, esenkesini közelim,

Harabe yoluna toprak karası,

Gönlüyle çiğnendikçe yüreğim sancası.

Gurbette bulunduğun kemikte eğer,

Yürü bende duacı dincin halinle,

Hafifliğim için çokça yollar döküldü,

Yıkarken ruhum kanadı, derkân gölünle.

“Şu gözlümü açıp anasıma bakmak...” diyordum,

Gözmin gözüm gönülden yaşarken bu duayı,

“Bin gözümü kolaçan etmeliyim” diyordum,

Çekti de neler etti gönlüm bu işle.

Sahneye gelir dediğin bu işler,

Ekip arkadaşım sen varsın artık hepsi,

Seni seversen de ben kim etsem acıki,

Dünya hep ayan sen yardım etmez şu fukarayı.

Meram olmadı ikinci hizmet gününde,

Yetmiş doktor, doktorluk yaptığına bir,

Ali babacığımız sana ihtiyar,

Öyle zatım, yarın tutar, yaşlandıkça canımsın.

Vakanın şaşı, gedelen günüm gibi,

Böyle fışkıran gözyaşı mü gâvur,

Chırahat hizmetin odun, ile kovanım var,

Ben hazırım ocaksın, dönsün yık