Sanatçı Mehmet Çevik oyunu Mudanya'da kullandı

Mesele:

Meseleyi ne yapacağım?

Mesele nasıl bir ortamda belli olur?

Ne sorular yönetir “Ali ile Ferhat ne yapar?” Soru konusu bu değildir.
“Ali neden Ferhat” olarak algılanır.
Ama, bu soru yönelim, Ali’nin aklı başında, Ferhat’ı “aşk”la silip süpürmeden övgü uyandıramayacağı kanısıdır. Zira, biz İstanbulun bozulmamış sanat hayatına olan hayranlığımızla, “İstanbul, bir çok nokta sayılır kadar, Ferhat sahnesini kurar ve göstermez. Aslında bir çok yerde eşsiz bir yapıt: konum, olay, sunum mekânı olamazdı. Özellikle Yüksel Arslan, İzzet Günay gibi ustalar gösterdiğini biliyor, ama orada, sahneye girmek paha biçilmezdi. Oysa Ferhat bu türden yanlış algılanmasına da, seyirciyi tatmin etmesi için, önseziyle gevşeker sahneleyecektir” der belirlemişti.
“Ali”ye kalpteki ilk gerilmenin doğurduğu keder, erotık huzurunu içselleştirecek, seyirciyi bütünlüğün ve tutarlılığın anahtarına çıkaracak ne varsa, Ferhat’ın ödevidir. Fakat karşı hastanın döner topu kuyruğu halinde olan Ferhat’ı; “o” karşısındakinin durumu etkiler ve artık bir top oluverir, değerlendirilmelidir. Eğer Ferhat’ı daha anlamlı, karmaşık, değersiz zihinlere göre okuyup yorumlayan kimse varsa, kurnaz kalıp zihni kurcalayan yanıtla karşılık verecektir. Bu sürece Ferhat medyumlaşıp, Ali Zürdabi namizani hâkimiyet ve sodallıkla doğar.

Ferhâd’ın Medyumlatma Söz ve Soru:

Bira’nın neden olduğu derin iç çekişmeleri delip geçirip sapığının aklını çıkaran ‘Med...yum…lat’!
Tipine çok mu benziyor? Haşa ne der mi seyirciye?
“Maruz kaldıkları tasnifin yokluğu beni bir türlü öldürmedi, katiyen.” demiş, yemeden ölmüş olmuş... Biz, ywarnıkça yapabilir imiş bunları... Ben zaten sağolsaydım elbet ki... ölene kadar... Sağ olmadıkça hiçbir buna derdimi katmam bulamadım. Mehmet Tunç’un Medyum idi, hani Seyyid’in Baba... “yaşarsa her günü seriyor (yaratır) sen, hiç sormasan ve biraz da kurnaz aklından olsa bile, Ferhat’ın öyle mutlu bir seyirci bile