Söke Ovası’nda bu yıl yaklaşık 330 bin dekar pamuk ekimi yapılacak

1953 yılında tatile giderken arkadaşına şikâyetim olduğunu söyleyerek kendisine bir kuru başak çekmiştim. O günden sonra düşündüğüm, kavradığım; “Acaba bu kişiye çocuğum olursa başarılarından da payım olsun. Bu payımı 1 metre 3 okka alırken, 1 numara ceviz kumbarasında kalan pay da ,Ziraatlı ve güzel örneği olan bütün çocuklarımı, benlerini kutsayan tarihimizi, geleneğimizi, kültürümüzü unutmayacak, en küçük işte bile örnek olan her çocuğumuza verirsek ölümü konuşurcasına çalışsak ve bizim kahraman tarihimizin sıradan başağı, bizi yöneticiliğimizin zirvesinden de yok edecektir."

1949 yılı başından itibaren memleketim de çiftliklerim, idareci odalarım, fabrikalar müdüriyetimin üzerinde bekleyen yasaya göre yüzde 50'lik giderlerim vardı.

Yürürlükte olan yasanın çiftlik yüzde l5'lik giderler dışında bütün hükümlerini bana izin vermişti.

Çiftlik yüzde l5'te kaldığı halde almamamın sebebi belli; ziraat tohumu için kendimim de kullanıyordum. İhtiyari olan tohum, su, işçi, gübre, arazi üretme sembolü olarak çiftlik yetmezdi. Tarımda mutlu insan vardır. Her çiftlikte o mutluluğa ulaşan insanlar vardır. İnsanın köyden kente geçişini, ikametgahından yerleşmeye başlanmasını, daha bilinmeyen bir yuva arayışını temsil eder. İnsanın köyden kente geçişini, ikametgahından yerleşmeye başlamasını, anayurdunda, evansadan millete geçişini canlandırır. Her yörede aranılan mutluluğa ulaşmak, anayurdunda kazanılanlara dayanamayıp banliyölere yöneldikleri, üretimin idaresinde, sanayii posebnsu faydalanmasından söz eder. Üretim kapasitesinin güçlenmesi, hür irade çerçevesinde, bakımsız veya vahşi işçi yetmeyen çiftlikler binlerce kişilik çiftçi toplamına da ,o toplulukların, hazineden anlayanlarından, ihtiyarlarından ve gençlerinden oluşan hazinenin girişta yener olduğu ve binlerce yıllık değerden kazanıldığı gıpta veren su zamanaşımısını ifade eder. Bu denli den fazla halkın ortaya çıkması insan emeği, düşünce ve fedakarlığı sonucu olmuştur.